ذیالةلغتنامه دهخداذیالة. [ ذَ ل َ ] (اِخ ) خلاتی باشد از خلاة حرة میان نخل و خیبر، بنو ثعلبة را : الا ان سلمی مغزل بذیالةخدول تراعی شادناً غیر توأم متی تستتره من منام تمامه لترضعه تبغم الیه و یبغم هی الام ذات الوداو یستزیدهامن الود والرئمان بالا
ذیالةلغتنامه دهخداذیالة. [ ذَی ْ یا ل َ ] (ع ص ) تأنیث ذیال . || سوزن با رشته . (دستور الاخوان قاضی خان محمد دهار).
دوچلهلغتنامه دهخدادوچله . [ دُ چ َل ْ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) سقفی که از دوطرف سرازیر باشد. (ناظم الاطباء).
دالحلغتنامه دهخدادالح . [ ل ِ ] (ع ص ) سحاب دالح ؛ ابر بسیار باران . ج ، دُلَّح ، دَوالِح . دَلوح . (منتهی الارب ).
دالعلغتنامه دهخدادالع. [ ل ِ ] (ع ص ) امر دالع؛ کار بیفایده . || احمق دالع؛ مرد بسیار گول . (منتهی الارب ).
دالهلغتنامه دهخداداله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) جزء دوم کلمه دوداله است و دوداله نام بازی است که کودکان به دو چوب بازند و از آن دو چوب است . آنکه بزرگتر است چنبه و آنکه کوچکترست پل نامند. رجوع به دوداله شود.