ذوالیمینینلغتنامه دهخداذوالیمینین . [ ذُل ْ ی َ ن َ ] (اِخ ) لقبی است که مأمون بطاهر داد، از آن روی که در جنگ با علی بن عیسی شمشیر به هر دو دست بگرفت و بزد بر سر و خودش و سر بدونیم ک
ذوالیمینینلغتنامه دهخداذوالیمینین . [ ذُل ْ ی َ ن َ ] (ع اِ مرکب ) هر کوکبی که اندر وتد وسط السماء باشد و شعاع تسدیس او و تربیعش هر دو زبر زمین اوفتد او را [ با ] دو دست راست خوانند و
ذوالیمینینفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهدودستکار؛ کسی که با هر دو دست کار کند؛ کسی که با دست راست و چپ خود یکسان کار بکند.
طاهر ذوالیمینینلغتنامه دهخداطاهر ذوالیمینین . [ هَِ رِ ذُل ْ ی َ ن َ] (اِخ ) رجوع به طاهربن الحسین و ذوالیمینین شود.
ذوالمجنینلغتنامه دهخداذوالمجنین . [ ذُل ْ م ِ ج َن ْ ن َ ] (اِخ ) لقب عتیبه ٔ هذلی که در جنگ دو سپر بربستی .
ذوالعینینلغتنامه دهخداذوالعینین .[ ذُل ْ ع َ ن َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) جاسوس . سماع . عین . || لقب معاویةبن مالک شاعر و فارس و در المرصع در نسب او معاویةبن مالک بن حرث آمده است .
ذوالعینینلغتنامه دهخداذوالعینین . [ ذُل ْ ع َ ن َ ] (اِخ ) الهجری . مردی از اهل مدینه ٔ هجر. رجوع به عقدالفرید جزو 6 ص 81 شود.
ذوالعیینینلغتنامه دهخداذوالعیینین . [ ذُل ْ ع ُ ی َی ْ ن َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) جاسوس . (منتهی الارب ).
طاهر ذوالیمینینلغتنامه دهخداطاهر ذوالیمینین . [ هَِ رِ ذُل ْ ی َ ن َ] (اِخ ) رجوع به طاهربن الحسین و ذوالیمینین شود.
طلحةلغتنامه دهخداطلحة. [ طَ ح َ ] (اِخ ) ابن طاهر ذوالیمینین بن حسین بن مُصعب بن زریق . دومین امیر از آل طاهر و حکمران خراسان از سال 207 تا سال 213 هَ . ق . طلحة به روزگارپدر حک
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ] (اِخ ) ابن طلحةبن طاهر ذوالیمینین . وی پس از اینکه پدرش طلحة در سال 213 هَ . ق . در خراسان درگذشت ، قائم مقام وی شد و در نواحی نیشابور با جمعی از خ
ابوالعباسلغتنامه دهخداابوالعباس . [ اَ بُل ْ ع َب ْ با ] (اِخ ) عبداﷲبن طاهر ذوالیمینین از ملوک آل طاهر بخراسان . رجوع به عبداﷲ... شود.
