ذلیللغتنامه دهخداذلیل . [ ذَ ] (ع ص ) خوار. (دهار). مهین . زبون . حقیر.داخِر . مقابل عزیز، ارجمند، باارج . ج ، اَذِلَّة، ذِلال ، اَذِلاّء : بی دل شود عزیز، که گردد ذلیل و خوار.
ذلیلفرهنگ انتشارات معین(ذَ) [ ع . ] (ص .) خوار، زبون . ج . اَذِلاّ ء یا اَذِلّه . ؛ ~ مرده دشنامی است کسان را.
تمعنلغتنامه دهخداتمعن . [ ت َ م َع ْ ع ُ ] (ع مص ) خویشتن رابه انقیاد خوار و ذلیل نمودن . (از اقرب الموارد).
صفیر کشیدنلغتنامه دهخداصفیر کشیدن . [ ص َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) سوت زدن . سوت کشیدن . || کنایه از رسوا و ذلیل نمودن . (آنندراج ). سوت کشیدن بعلامت تحقیر : در چمن هرگه به او همراه
خوار نمودنلغتنامه دهخداخوار نمودن . [ خوا / خا ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) خوار کردن . پست کردن . بی اعتبار کردن . ناچیز کردن . || ذلیل کردن . اذلال . اخزاء. استحقار. استصغار. (یا
گردن نهادنلغتنامه دهخداگردن نهادن . [ گ َ دَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) فروتنی کردن و فرمانبرداری . اطاعت نمودن . (از برهان ). گردن انداختن . (آنندراج ). منقاد شدن . انقیاد. تن دردادن
تحشملغتنامه دهخداتحشم . [ ت َ ح َش ْ ش ُ ] (ع مص ) ننگ داشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تذمم . (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || شرم داشتن [استحیا]. (منتهی الارب
