ذبالة. [ ذُ ل َ ] (ع اِ) پلیته . (دهار) (منتهی الارب ). فتیله . فلیته . ذُبّاله َ. پلیته ٔ افروخته . ج ، ذبال . (مهذب الاسماء). ذَبائل : این همی گفت و ذباله ٔ ن

ذبالة

لغت‌نامه دهخدا

ذبالة. [ ذُب ْ با ل َ ] (ع اِ) پلیته . فلیته . فتیله .

ذباله دان

فرهنگ انتشارات معین

( ~.) [ ع - فا. ] (اِمر.) جایی که در آن آشغال ریزند.

ذبابة

دیکشنری عربی به فارسی

مگس , حشره پردار , پرواز , پرش , پراندن , پرواز دادن , بهوافرستادن , افراشتن , زدن , گريختن از , فرار کردن از , دراهتراز بودن , پرواز کردن , تيز هوش , چابک وزرن

ذبابه ٔ هندیة

لغت‌نامه دهخدا

ذبابه ٔ هندیة. [ ذُ ب َ ی ِ هَِ دی ی َ ] (اِخ ) صورتی خرد از صور فلکیه در نیم کره ٔ جنوبی بفاصله ٔ کمی از قطب ، و در آن از ستارگان بسیار رخشان نباشدو محتوی دو س

جست‌وجوی متن

ذبالة

لغت‌نامه دهخدا

ذبالة

لغت‌نامه دهخدا

ذبالة. [ ذُب ْ با ل َ ] (ع اِ) پلیته . فلیته . فتیله .

ذبال

لغت‌نامه دهخدا

ذبال . [ ذُ ] (ع اِ) ج ِ ذُبالة. (دهار) : عقل گردی ، عقل را دانی کمال عشق گردی ، عشق را دانی ذبال . مولوی .با حضور آفتاب با کمال رهنمایی جستن از شمع و ذبال . مو

ذبائل

لغت‌نامه دهخدا

ذبائل . [ ذَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ ذُبالَة.

پلیته

لغت‌نامه دهخدا

پلیته . [ پ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) پنبه یا لته ٔ تاب داده را گویند و معرب آن فتیله است خواه فتیله ٔ چراغ باشد و خواه فتیله ٔ داغ . (برهان قاطع). پنبه یا ریسمان یا ل