ذبابلغتنامه دهخداذباب . [ ذُ ] (ع اِ) مگس . (دهار) (منتهی الارب ) (زمخشری ) (غیاث ) (مهذب الاسماء) : نیستم چون ذباب شوخ چرادلم از ضعف شد چو پرّ ذباب . مسعودسعد.مرا از این تن رنج
ذبابلغتنامه دهخداذباب . [ ] (اِخ ) ابن الحارث . صحابی است . از قبیله ٔ انس اﷲبن سعد العشیرة. وی معبود قبیله ٔ خویش موسوم به قراض را بشکست و نزد رسول اکرم صلوات اﷲ علیه شد و مسلم
ضبابلغتنامه دهخداضباب . [ ض َ ] (ع اِ) نَزم . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).میغ نرم و آن بخاری باشدکه در زمستان در هوا پیدا گردد. (منتهی الارب ). نَژم . مِه . پاره میغ. ابرهای تُنُک . (
ضبابلغتنامه دهخداضباب . [ ض ِ ] (اِخ ) نام قبیله ای از عرب ، و اشعار این قبیله را ابوسعید سکّری گرد کرده است . (الفهرست ابن الندیم ص 226). قومی از عرب از اولاد معاویةبن کلاب بن
ذباب الفرسلغتنامه دهخداذباب الفرس . [ ذُ بُل ْ ف َ رَ ] (ع اِمرکب ) نقطه ٔ سیاه درون حدقه ٔ اسب . مردمک چشم اسب .
ذباب الفرسلغتنامه دهخداذباب الفرس . [ ذُ بُل ْ ف َ رَ ] (ع اِمرکب ) نقطه ٔ سیاه درون حدقه ٔ اسب . مردمک چشم اسب .
