دیوفشلغتنامه دهخدادیوفش . [ وْ ف َ ] (ص مرکب ) دیومانند. دیوسار : بدو گفت شاپور کای دیوفش سرخویش در بندگی کرده کش .فردوسی .
دیوفروبستهلغتنامه دهخدادیوفروبسته . [ وْ ف ُ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) دیوزده . دیودید. (آنندراج ). رجوع به دیودید و دیودیده شود.
دیواشتیلغتنامه دهخدادیواشتی . (اِخ ) دیواستی . نام جد هفتم امیر ابوالعباس اسماعیل بن عبداﷲبن محمدبن میکال . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دیواستی شود.
دیودشتلغتنامه دهخدادیودشت . [ وْ دَ ](اِخ ) دهی است از دهستان بیشه بخش مرکزی شهرستان بابل با 85 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
دیوفاملغتنامه دهخدادیوفام . [ وْ ] (ص مرکب ) دیورنگ . دیوسان . دیومانند : گروهی در آن دشت یأجوج نام چو ما آدمی زاده و دیوفام .نظامی .
دیوفرسالغتنامه دهخدادیوفرسا. [ وْ ف َ ] (اِ مرکب ) دیوفرسای . آبله و جوششی است که از خواب موحش و هولناک بر لب مردم پدید آید. (آنندراج ).
فشلغتنامه دهخدافش . [ ف َ] (پسوند) بصورت پسوند تشبیه در آخر کلمات می آید:- ارمنی فش ؛ کافر. بی دین . نامسلمان : به دست یکی بدکنش بنده ای پلید ارمنی فش پرستنده ای . فردوسی .-