دیودارلغتنامه دهخدادیودار. [ وْ ] (اِ مرکب ) سرو هندی را نیز گویند و بعربی شجرةالجن خوانند و در اختیارات شجرةاﷲ نوشته اند و بعضی گویند درختی است مانند درخت کاج و شیره دارد. (از بر
دیودارلغتنامه دهخدادیودار. [ وْ ] (نف مرکب ) دیودارنده . مردم دیوانه و مصروع . (برهان ) (ناظم الاطباء). مجنون . دیوانه . پری دار. مصروع . (یادداشت مؤلف ). آنکه دیو و شیطان در اند
دیودارفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهنوعی سرو؛ درختی بسیاربلند و تناور. چوب آن چرب و تندبو. برگ‌هایش ساده و پهن. از چوب آن دکل کشتی درست میکنند؛ صنوبر هندی.
دیودارولغتنامه دهخدادیودارو. [ وْ ] (اِ مرکب ) همان دیودارست که درخت کاج مانند باشد و شیره ٔ آن علاج استرخای اعضا کند. (برهان ). سرو هندی . (ناظم الاطباء). دیودار. (از آنندراج ).
دیوار دور بامگویش اصفهانی تکیه ای: herre طاری: -------- طامه ای: --------- طرقی: herra کشه ای: -------- نطنزی: erre
دیودارولغتنامه دهخدادیودارو. [ وْ ] (اِ مرکب ) همان دیودارست که درخت کاج مانند باشد و شیره ٔ آن علاج استرخای اعضا کند. (برهان ). سرو هندی . (ناظم الاطباء). دیودار. (از آنندراج ).
دبودارلغتنامه دهخدادبودار. [ دُ ] (اِ) ظاهراً مصحف دیودار است . صاحب برهان گوید نوعی از ابهل است و آنرا صنوبر هندی نیز گویند و افزاید که دیودار نیز بنظر آمده است . (برهان ).
دیبدارلغتنامه دهخدادیبدار. (اِ مرکب ) دیودار. درختی است که آن را شجرةاﷲ و شجرةالجن خوانند و آن صنوبرهندی است و آن را دیودار نیز گویند چه در فارسی بای ابجد و واو بهم تبدیل می یابند
دیوداللغتنامه دهخدادیودال . [ وْ ] (اِ مرکب ) درخت سپیدار. (ناظم الاطباء). || جهالت و جهل و نادانی . (ناظم الاطباء). دیودار. || (ص مرکب ) دلیر و دلاور. (ناظم الاطباء). دیودار.
دیوگرفتهلغتنامه دهخدادیوگرفته . [ وْ گ ِ رِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) جن زده . مصروع . دیودیده . دیودار. دیوزده : لرزان به تن چو دیوگرفته پیچان بجان چو مارگزیده .مسعودسعد.