دیمه میل پائینلغتنامه دهخدادیمه میل پائین . [ دِ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بکش بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون . با 80 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).
دیمه میل بالالغتنامه دهخدادیمه میل بالا. [ دِ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بکش بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون با 60 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).
دیده میشودگویش اصفهانی تکیه ای: didaɂabu طاری: abödi طامه ای: didaɂabu طرقی: ayniya/ didaɂabö کشه ای: babudi نطنزی: didaɂabu
دیده میشودگویش خلخالاَسکِستانی: vinde bu دِروی: vin.i شالی: vinda bu کَجَلی: mi:n.isi کَرنَقی: vinda bi کَرینی: vinda bi کُلوری: vin.i گیلَوانی: vinde bu لِردی: vinəsar
دیده میشودگویش کرمانشاهکلهری: düneryae:d گورانی: düneryae:d سنجابی: düneryae:d کولیایی: düneryae:d زنگنه‌ای: düneryae:d جلالوندی: maünoryâ زوله‌ای: maünoryâ کاکاوندی: maünoryâ هوزمانو
اضجاعلغتنامه دهخدااضجاع . [ اِ ] (ع مص ) بر پهلو خوابانیدن کسی را بر زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). پهلوی کسی را بر زمین نهادن . (از اقرب الموارد). کسی را پهلو
پلکلغتنامه دهخداپلک . [ پ ِ / پ َ / پ َ ل ِ / پ َ ل َ ] (اِ) پوست گرداگرد چشم . (غیاث اللغات ). دو پرده ٔ متحرک که چشم را می پوشانند و مژگان از لب آنها روئیده است . پُلُکه . با
پل شادروانلغتنامه دهخداپل شادروان .[ پ ُ ل ِ ؟ ] (اِخ ) پل شوشتر. در مرآت البلدان ناصری (ماده ٔ تستر) آمده است : (شادروان در لغت سراپرده و فرش منقوش و بساط گرانمایه را گویند و چون زمی
اری برزنلغتنامه دهخدااری برزن . [ اَ ی ُ ب َ زَ ] (اِخ ) از سرداران بزرگ و شجاع ایران در عهد داریوش سوم هخامنشی مدافع دربند پارس . اسکندر، پس از مطیع کردن اوکسیان قشون خود را بدو قس
طهرانلغتنامه دهخداطهران . [ طِ ] (اِخ ) دهیست به ری . (منتهی الارب ) (آنندراج ). یاقوت در معجم البلدان آورده که :از مردی اهل ری که محل وثوق و اعتماد بود، شنیدم که : طهران دیهی اس
