دیزج مرتضی خانلغتنامه دهخدادیزج مرتضی خان . [ زَ م ُ ت ِ ضا ] (اِخ ) دهی است از دهستان ولدیان بخش حومه ٔ شهرستان خوی با 236 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
دیزجلغتنامه دهخدادیزج . [ دَ زَ ](معرب ، ص ، اِ) اسب که از کاکل تا دمش خط سیاه داشته باشد معرب دیزه بالکسر و لماعربوه فتحوه . (منتهی الارب ). رجوع به دیزه و نیز رجوع به دزی ج 1
دیزجلغتنامه دهخدادیزج . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چهاربلوک جنوبی بخش سیمینه رود شهرستان همدان با645 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).
دیزجلغتنامه دهخدادیزج . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چهاردولی بخش قروه ٔ شهرستان سنندج . با 124 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).
دیزجلغتنامه دهخدادیزج . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کندوان بخش ترک شهرستان میانه با 538 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
دیزجلغتنامه دهخدادیزج . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گور بخش سلوانا شهرستان ارومیه با 200 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن حسین بن یحیی بن سعید ملقب به بدیعالزمان همدانی و مکنی به ابوالفضل . یاقوت در معجم الادباء(چ مارگلیوث ج 1 ص 94 ببعد) آرد: ابوشجاع شیر
حذفلغتنامه دهخداحذف . [ ح َ ] (ع مص ) بیفکندن . افکندن . (دهار) (دستوراللغة). انداختن . (از منتهی الارب ). انداختن و افکندن چیزی را. || حذف از ذنب فرس ؛ گرفتن موی از دم اسپ و ب
دیزج آقاحسنلغتنامه دهخدادیزج آقاحسن . [ زَ ح َ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان گاوگان بخش دهخوارقان شهرستان تبریز با 75 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
دیزج امیرمدارلغتنامه دهخدادیزج امیرمدار. [ زَ اَم َ ] (اِخ ) دهی است جزء حومه ٔ بخش اسکوشهرستان تبریز با 165 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
دیزج اریکلغتنامه دهخدادیزج اریک . [ زَ اَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ولدیان بخش حومه ٔ شهرستان خوی با 218 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).