گاهانلغتنامه دهخداگاهان . (پسوند) (از: «گاه » به اضافه ٔ «آن » مزید زمان ) گاه ، هنگام ، وقت ، و همواره در ترکیب آید: دیرگاهان ، گرمگاهان ، شامگاهان ، جاشت گاهان : صبحگاهان سر خو
دیرگاهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. زمان دیر؛ زمان قدیم؛ از مدت دراز.۲. دیروقت؛ بی‌موقع؛ دیرگاهان؛ دیرگهان.
صبح ازللغتنامه دهخداصبح ازل . [ ص ُ ح ِ اَ زَ ] (اِخ ) نام او میرزا یحیی فرزند میرزا عباس از مردم نور مازندران و مؤسس فرقه ٔ ازلیان است . ازلیان و بهائیان دو فرقه اند که پیشوای هر
آنلغتنامه دهخداآن . (ضمیر، ص ) اسم اشاره بدور، چنانکه «این » اسم اشاره به نزدیک است . ج ، آنان ، آنها. و گویند آنان مخصوص بذوی الروح و آنها در غیرذوی الروح و هم در ذوی الروح م
