معنی دِکِّی دِلُم

همه دیکشنری مترادف طیفی آزاد

جست‌وجوی دقیق

دِکِّی دِلُم

گویش دزفولی

با نگرانی ودلهره

جست‌وجوی مشابه

دُکًی

گویش تهرانی

دالی

دکی

لغت‌نامه دهخدا

دکی . [ دَک ْ کی ی ] (ص نسبی ) منسوب به دکة که نام اجدادی است . (از الانساب سمعانی ).

دکی

لغت‌نامه دهخدا

دکی . [دِ ] (صوت ) کلمه ٔ تعجب است در تداول عوام . علامت تعجب . زکی . دکیسه . لفظی است برای بیان اعتراض به گفته ٔ کسی با انکار حرف او یا مقابله و معارضه ٔ با او

دُکّی/()کردن

گویش تهرانی

سر را از جایی در آوردن و دوباره پنهان شدن

دکی، زکی، دکیسه، زکیسه

گویش تهرانی

در اعتراض به کسی گفته می‌شود،مالیدی !.رد کردن یا تمسخر

جست‌وجوی متن

دکی

لغت‌نامه دهخدا

دکی . [ دَک ْ کی ی ] (ص نسبی ) منسوب به دکة که نام اجدادی است . (از الانساب سمعانی ).

دکی

لغت‌نامه دهخدا

زکی، دکی

گویش تهرانی

در مقام رد کردن یا تمسخر گویند.: زکیسه، دکیسه، آی زکی، آهای زکی، آی دکی، آهای دکی

زکی

فرهنگ انتشارات معین

(زِ کّ) (شب جم .) (عا.) هنگام اعتراض همراه با انکار و تعجب به کار می رود، دِکی .

دکیره

لغت‌نامه دهخدا

دکیره . [ دِ رَ / رِ ] (صوت ) کلمه ٔ تعجب است در زبان لوطیان . کلمه ٔ تعجبی است . (یادداشت مرحوم دهخدا). دکی . زکی . دکیسه . و رجوع به دکی و دکیسه و زکی شود.