دوکانلغتنامه دهخدادوکان . (اِ) دکان . (یادداشت مؤلف ). حانوت . دکان . (دهار) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). به واو محض غلط است ،صحیح دُکّا̍ن معرب دکان به تخفیف است . (آنندراج )
دوکان داریلغتنامه دهخدادوکان داری . [ دُ ] (حامص مرکب ) اداره کردن دکان . دکانداری . شغل دکاندار. || محافظت دکان . || زبان گرمی و تملق و چاپلوسی . (ناظم الاطباء). نیرنگ سازی و حقه باز
دوکانچهلغتنامه دهخدادوکانچه . [ دُ چ َ/ چ ِ ] (اِ مصغر) حانوت و دوکان خرد. دکان کوچک . (یادداشت مؤلف ). دکة. دکان . || مصطبه و ایوان کوچک . سکو و مهتابی . (یادداشت مؤلف ). درداق
دوکانهلغتنامه دهخدادوکانه . [ دُ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دور فرامان بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان . سکنه ٔ آن 172 تن . آب از قنات و رودخانه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
دوکانیلغتنامه دهخدادوکانی . [ دُ ] (اِ) استعمالی از دوکان به معنی مصطبه و ایوان و مهتابی : امیر از باغ به دوکانی رفت و به شراب بنشست . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 506). چون قدری پیش برف
دوکان داریلغتنامه دهخدادوکان داری . [ دُ ] (حامص مرکب ) اداره کردن دکان . دکانداری . شغل دکاندار. || محافظت دکان . || زبان گرمی و تملق و چاپلوسی . (ناظم الاطباء). نیرنگ سازی و حقه باز
دوکانچهلغتنامه دهخدادوکانچه . [ دُ چ َ/ چ ِ ] (اِ مصغر) حانوت و دوکان خرد. دکان کوچک . (یادداشت مؤلف ). دکة. دکان . || مصطبه و ایوان کوچک . سکو و مهتابی . (یادداشت مؤلف ). درداق
دوکانیلغتنامه دهخدادوکانی . [ دُ ] (اِ) استعمالی از دوکان به معنی مصطبه و ایوان و مهتابی : امیر از باغ به دوکانی رفت و به شراب بنشست . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 506). چون قدری پیش برف
دوکانهلغتنامه دهخدادوکانه . [ دُ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دور فرامان بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان . سکنه ٔ آن 172 تن . آب از قنات و رودخانه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
دوکانیلغتنامه دهخدادوکانی . [ دُ ] (ص نسبی ) بازاری . (ناظم الاطباء). || محافظ دکان و صاحب دکان . (ناظم الاطباء).
