دومغزیلغتنامه دهخدادومغزی . [ دُ م َ ] (ص نسبی ) دومغز. دومغزه . (یادداشت مولف ) : میی کز خودم پای لغزی دهدچو صبحم دماغ دومغزی دهد. نظامی .همه رخ گل چو بادامه ز نغزی همه تن دل چو
دومغزلغتنامه دهخدادومغز. [ دُ م َ ] (ص مرکب ) که دارای دو مغز باشد. که دو تا مغز داشته باشد. دارای دو مغز؛ بادام دومغز؛ دوغلو. (یادداشت مؤلف ) : چو بادام دومغز آزار سندان سعدی .
دومغزهلغتنامه دهخدادومغزه . [ دُ م َ زَ / زِ ] (ص نسبی ) با دو مغز. دومغزی . که دارای دو مغز باشد. || کنایه از فربه و قوی . (آنندراج ) : دل زنده می کند نفس جانفزای صبح جان می شود
بادام دومغزلغتنامه دهخدابادام دومغز. [ م ِ دُ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادامی که دو مغز دارد و چنانکه مؤلفان آنندراج و هفت قلزم آورده اند: کنایه از ترقیده است از غایت پری و پر بو
دومغزهلغتنامه دهخدادومغزه . [ دُ م َ زَ / زِ ] (ص نسبی ) با دو مغز. دومغزی . که دارای دو مغز باشد. || کنایه از فربه و قوی . (آنندراج ) : دل زنده می کند نفس جانفزای صبح جان می شود
بادامهلغتنامه دهخدابادامه . [ م َ / م ِ ](اِ مرکب ) پیله ٔ ابریشم را گویند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). نوعی از ابریشم که هنوز آنرا از هم نگشاده
بادام دومغزلغتنامه دهخدابادام دومغز. [ م ِ دُ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادامی که دو مغز دارد و چنانکه مؤلفان آنندراج و هفت قلزم آورده اند: کنایه از ترقیده است از غایت پری و پر بو
نغزیلغتنامه دهخدانغزی . [ ن َ ] (حامص ) زیبا و بدیع بودن . رجوع به نغز شود : ز نغزی هر دری مانند تاجی وز او هر دانه شهری را خراجی . نظامی . || لطافت :همه رخ گل چو بادامه ز نغزی
دومغزلغتنامه دهخدادومغز. [ دُ م َ ] (ص مرکب ) که دارای دو مغز باشد. که دو تا مغز داشته باشد. دارای دو مغز؛ بادام دومغز؛ دوغلو. (یادداشت مؤلف ) : چو بادام دومغز آزار سندان سعدی .