دوقرةلغتنامه دهخدادوقرة. [ دَ ق َ رَ ] (ع اِ) آن جای در میان کوهها که گیاه نداشته باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زمین بی نبات . (از مهذب الاسماء).
دوقرةلغتنامه دهخدادوقرة. [ دُ رَ ] (اِخ ) شهری بوده در نزدیکی واسط پس از آبادی این یکی (یعنی واسط)آن یکی (یعنی دوقره ) خراب شد. (از معجم البلدان ).
شبیلاتلغتنامه دهخداشبیلات . [ ش َ ](اِخ ) بطنی است از هلالات یکی از عشایر طفیلة در منطقةالکلرک که یک شاخه از آن به نام شلول در قریه ٔ دوقرة در عجلون باشد. (از معجم قبایل العرب ج 2
