دوشینهلغتنامه دهخدادوشینه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) منسوب به دوش به معنی کتف و شانه . || بار بر دوش . (ناظم الاطباء).
دوشینهلغتنامه دهخدادوشینه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) منسوب به دوش . (ناظم الاطباء). دوشین . دیشبینه . دیشبی . (یادداشت مؤلف ). به معنی دوش که شب گذشته باشد. (آنندراج ). || دیشب و
هسیرفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. یخ: ◻︎ امروز از خجالت دوشینه بنده را / جانی‌ست پر ز آتش و طبعی پر از هسیر (سنائی: لغت‌نامه: هسیر).۲. یخی که در سرمای سخت بر روی زمین می‌بندد.
حبیب اﷲ اصفهانیلغتنامه دهخداحبیب اﷲ اصفهانی . [ ح َ بُل ْ لاه ِ اِ ف َ ] (اِخ ) (خواجه ...) مردی است به زیور علم و صلاح آراسته . رباعی ذیل از اوست :دوشینه که یار بر سر یاری بودآن نرگس مست
جلال الدینلغتنامه دهخداجلال الدین . [ ج َ لُدْ د ] (اِخ ) محمداکبرپادشاه فرزند همایون پادشاه است که پس از پدر بتخت سلطنت هندوستان نشست و گاه شعر میگفت . او راست :دوشینه بکوی می فروشان
دامیلغتنامه دهخدادامی . (اِخ ) اسمش قلی است در آن بلده [ یزد ] بسرتراشی میگذرانیده . این قطعه از اوست :شنیدم که دوشینه در بزم غیرمی ناب از جام زر خورده ای ندانم در آن بزم پرشور