دوشنهلغتنامه دهخدادوشنه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) ظرفی که در آن شیر دوشند. (ناظم الاطباء) (از لغت محلی شوشتر) (از برهان ) (از انجمن آرا) (آنندراج ).
دوشهلغتنامه دهخدادوشه . [ ش َ / ش ِ ] (ص نسبی ) منسوب به دوش (ریشه ٔ ماضی دوشیدن ). || (اِ مرکب ) ظرف و خنور که در آن شیر دوشند. دوشنه . و غالباً به صورت مرکب بکار رود چون شیردو