دوشابلغتنامه دهخدادوشاب . (اِ مرکب ) شیره ٔ انگور. (ناظم الاطباء). دبس . (بحر الجواهر) (دهار) (نصاب ). شیره ٔ انگور و بعضی گفته اند که شیره ٔ انگور که آن را یک دو روز نگاهدارند ت
دوشاب پزلغتنامه دهخدادوشاب پز. [ پ َ ] (نف مرکب ) دباس . شیره پز. که پختن دوشاب پیشه دارد. (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوشاب شود.
دوشاب دللغتنامه دهخدادوشاب دل . [ دِ ] (ص مرکب ) آنکه هر لحظه چیزی خواهش کند. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) : عیش خود را تلخ سازد عاشق دوشاب دل خوش نیاید این شکرشیرینی از خسرو مرا. خ
دوشاب دلیلغتنامه دهخدادوشاب دلی . [ دِ ](حامص مرکب ) تغییر همیشگی آرزو و خواهش مانند آرزوی زن آبستن . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از غیاث ).
دوشابگرلغتنامه دهخدادوشابگر. [ گ َ ] (ص مرکب ) کسی که شیره و دوشاب می سازد. (ناظم الاطباء). دباس . (دهار). دوشاب پز. (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوشاب پز شود.
ارده دوشابلغتنامه دهخداارده دوشاب . [ اَ دَ / دِ دو ] (اِ مرکب ) چکانی است یعنی مالیده ای که از آرد سازند و با دوشاب میخورند. (شمس اللغات ).