دوسیدگیلغتنامه دهخدادوسیدگی . [ سی دَ / دِ ] (حامص ) چسبیدگی و پیوستگی و اتصال . (ناظم الاطباء). چفسیدگی . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوسیدن شود.
دوسیدهلغتنامه دهخدادوسیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) چفسیده . (یادداشت مؤلف ). چسبیده . (برهان ). ملتصق . ملتزق . || ملصق برای مکیدن . || وابسته [ به دیگری ]. || خود را چسبانیده . (برهان ). || لغزیده . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوسیدن شود.
دوشیدهلغتنامه دهخدادوشیده . [ شی دَ / دِ] (ن مف ، اِ) شیر داده شده . (ناظم الاطباء). که بدوشندش . محلوب . (یادداشت مؤلف ): خلیطة؛ دوشیده شدن ناقه بر شیر گوسپند. انشخاب ؛ دوشیده شدن شیر. استعتام ؛ درشبانگاه دوشیده شدن ناقه . عتم ؛ دوشیده شدن شتر وقت عشاء. اعتام
دوسیدهفرهنگ فارسی عمیدچسبیده؛ چیزی که به چیز دیگر چسبیده باشد: ◻︎ چو الماس دوسیده شد بر کباب / به جنبش درآمد ز هر سو عقاب (نظامی۶: ۱۱۱۸).
دوشیدهفرهنگ فارسی عمید۱. گاو یا گوسفند که شیرش را دوشیده باشند.۲. شیر بیرونکشیده از پستان گاو یا گوسفند.
دوشده بندلغتنامه دهخدادوشده بند. [ دُ ش ُ دِ ب َ ] (نف مرکب ) (اصطلاح دیوانی ) وقایعنویس سلطنت . (ناظم الاطباء).
چفسیدگیلغتنامه دهخداچفسیدگی . [ چ َ دَ / دِ ] (حامص ) چسپیدگی والتصاق و پیوستگی . (ناظم الاطباء). دوسیدگی . خاصیت چسبندگی داشتن ، چسبناک بودن . و رجوع به چفسیدن شود.
چسپیدگیلغتنامه دهخداچسپیدگی . [ چ َ دَ / دِ ] (حامص ) التصاق و چسپیدن دو چیز بهم و اتصال و پیوستگی و چسپانی . (ناظم الاطباء). دوسیدگی . رجوع به چسپ و چسپیده و چسپیدن شود.