دورگهلغتنامه دهخدادورگه . [ دُ رَ گ َ / گ ِ ] (ص نسبی ) دوتخمه . دورگ . اسب یا حیوانی که از دو جنس مختلف باشد. اسبی که نژاد وی آمیخته شده باشد. (ناظم الاطباء): اسب دورگه ؛ اسب دو
دورگهسازیhybridization 1واژههای مصوب فرهنگستانفرایند طبیعی یا مصنوعی ایجاد مولکول یا یاخته یا موجود دورگه متـ . دورگه شدن