لغتنامه دهخدا
دورجا. (اِ مرکب ) دورجای . دورگاه . مسافت دور. دور. مسافت بعید. تا مسافتی بعید. تا مسافتی دراز : پس چون برفت و مدینه زیارت کرد امرش آمد به خدمت مادر بازگشتن با جماعتی روی به بسطام نهاد خبر در شهر اوفتاد اهل بسطام به دورجایی به استقبال او شدند. (تذک