دوجنیبتلغتنامه دهخدادوجنیبت . [ دُ ج َ ب َ ] (ص مرکب ) دوجنیبه . با دویدک . || (اِ مرکب ) کنایه از روز و شب باشد. (برهان ) کنایه است از شب و روز و لیل و نهار. (فرهنگ فارسی معین ).
دوجنیبهلغتنامه دهخدادوجنیبه . [ دُ ج َ ب َ / ب ُ ] (ص مرکب ) دوجنیبت . دویدک . با دو اسب یدک . || (اِ مرکب ) کنایه از شب و روز است . (آنندراج ). رجوع به دوجنیبت شود.
دوجنیبهلغتنامه دهخدادوجنیبه . [ دُ ج َ ب َ / ب ُ ] (ص مرکب ) دوجنیبت . دویدک . با دو اسب یدک . || (اِ مرکب ) کنایه از شب و روز است . (آنندراج ). رجوع به دوجنیبت شود.
دولغتنامه دهخدادو. [ دُ ] (عدد، ص ، اِ) عدد معروف که ترجمه ٔ اثنین باشد و این بر لفظ جمع نیز بیاید. (آنندراج ). شمار پس از یک و پیش از سه . یک با یک . اثنان . اثنتان . اثنین .
تاختنلغتنامه دهخداتاختن . [ ت َ ] (مص ) این لفظ در پهلوی هم تاختن و در اوستا «تک » و «تچ »، در سنسکریت هم تچ است که اکنون در زبان ولایتی مازندران موجود است با تبدیل «چ » به جیم .