دنگه بنگهلغتنامه دهخدادنگه بنگه . [ دِ گ َ / گ ِ ب ُ گ َ / گ ِ ] (ص مرکب ، از اتباع ) پیرمردی زل و زنده که بشتاب حرکات کند و جنبد و راه رود. چابک و چالاک . پیری جلد و بانشاط. (یادداش
دنگه بنگهلغتنامه دهخدادنگه بنگه . [ دِ گ َ / گ ِ ب ُ گ َ / گ ِ ] (ص مرکب ، از اتباع ) پیرمردی زل و زنده که بشتاب حرکات کند و جنبد و راه رود. چابک و چالاک . پیری جلد و بانشاط. (یادداش
دنکهلغتنامه دهخدادنکه . [ دِ ک َ / ک ِ ] (ترکی ، اِ) کلاهی که بر سر خانمهای سلسله ٔ قاجاریه می گذاشتنداسمش دنکه بود و نام این گلین ها [ عروس ها ] دنکه گلین [ عروس تاجدار ] . (از