فیل بند دادنلغتنامه دهخدافیل بند دادن . [ ب َ دَ ] (مص مرکب ) پیل بند دادن . (فرهنگ فارسی معین ).به بند کردن . گرفتن پیل . || دشمن را به دام انداختن . || شکست دادن در شطرنج بازی .
پیل دندانلغتنامه دهخداپیل دندان . [ دَ ] (ص مرکب ) که دندانی چون پیل دارد. دارای دندانی طویل و بزرگ چون دندان فیل . || (اِ مرکب ) دندان فیل . عاج : سرو ترگ گفتی که سندان شده ست برو س
فیلستهلغتنامه دهخدافیلسته .[ ل َ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) پیلسته . (فرهنگ فارسی معین ). پیل استخوان . پیلس . پیلاس . دندان فیل . عاج . رجوع به پیلسته شود. || روی و رخساره . (برهان )
ضجاجلغتنامه دهخداضجاج . [ ض َ ] (ع اِ) دندان فیل . (منتهی الارب ). پیلسته . عاج . (منتخب اللغات ) (فهرست مخزن الادویه ). || مهره ای است . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ).