دم الضفدعلغتنامه دهخدادم الضفدع . [ دَ مُض ْ ض َ دَ ] (ع اِ مرکب ) خون وزغ که به شیرازی بک گویند. (از اختیارات بدیعی ).
دم الکلبلغتنامه دهخدادم الکلب . [ دَ مُل ْ ک َ ] (ع اِ مرکب ) خون سگ دیوانه است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
دم المعزلغتنامه دهخدادم المعز. [ دَ مُل ْ م َ ] (ع اِمرکب ) به پارسی خون بز است . (از اختیارات بدیعی ).
دم الغزلانلغتنامه دهخدادم الغزلان . [ دَ مُل ْ غ ِ ] (ع اِ مرکب ) تره ای است . (منتهی الارب ). دمیةالغزلان . نام تره ای است . (یادداشت مؤلف ).
دم الاخوینلغتنامه دهخدادم الاخوین . [ دَ مُل ْ اَ خ َ وَ ] (ع اِ مرکب ) دم الثعبان . (ناظم الاطباء). خون سیاوشان . (دهار)(مهذب الاسماء). خون سیاوشان ، و آن صمغ درختی است سرخ خالص مایل
دم الارنبلغتنامه دهخدادم الارنب . [ دَ مُل ْ اَ ن َ ] (ع اِ مرکب ) به پارسی خون خرگوش است . (از اختیارات بدیعی ) (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
ضفدعلغتنامه دهخداضفدع . [ ض ِ دِ / ض َ دَ / ض ُ دَ / ض ِ دَ ] (ع اِ) غوک . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ) (دهار). چغز. (منتخب اللغات ). کزو. (مهذب الاسماء). بَزغ . (السامی فی ال
مگللغتنامه دهخدامگل . [ م َ گ َ ] (اِ) وزغ . (فرهنگ رشیدی ). وزق و غوک باشد. (برهان ) (آنندراج ). غوک و قرباغه . (ناظم الاطباء). ضفدع . (بحر الجواهر). چغز. غوک . وزغ . بزغ . غن
زاج اخضرلغتنامه دهخدازاج اخضر. [ ج ِ اَ ض َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زاج آهن . زاج سبز. آن را بهندی هیراکسیس نامند. طبیعت آن گرم و خشک تر از سایر اقسام و سوخته ٔ آن لطیفتر و احراق
قورباغهلغتنامه دهخداقورباغه . [غ َ / غ ِ ] (ترکی ، اِ) غورباغه . قُرباغه . قُرباقه . قورباغا. قوربغا. قوربغه . جانوری است از رده ٔ ذوحیاتین های بی دم که اندام های خلفیش بقدر کافی ط
تانوفرملغتنامه دهخداتانوفرم . [ ن ُ ف ُ ] (فرانسوی ، اِ) گردی است سبک و گلی کم رنگ ، بی بو و تقریباً بدون طعم ، غیرمحلول در آب و در الکل حل میشود. تانوفرم را بشکل داروی موضعی وبعنو
