دمجلغتنامه دهخدادمج . [ دَ ] (ع اِ) موی تافته . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
دمجلغتنامه دهخدادمج . [ دِ ] (ع اِ) دوست . || همتا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
دمشلغتنامه دهخدادمش . [ دَ م َ ] (ع مص ) به هیجان آمدن از گرما و یا از خوردن دوا. (ناظم الاطباء). شورش دل از گرمی یا از خوردن . (منتهی الارب ): سعفه ؛ دمش سر. (دستوراللغة).
دمشلغتنامه دهخدادمش . [ دَ م ِ ] (اِمص ) اسم مصدر از دمیدن . تنفس . (ناظم الاطباء) : دم مانند او را [ اژدهای موسی را ] آوازی بود از دهن و دمشی از بینی . (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 2 ص 441).به بوی جود
دمیجةلغتنامه دهخدادمیجة. [ دُم ْ م َ ج َ ] (ع ص ، اِ) مرد بسیارخواب که همواره ملازم خانه باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
دمیجةلغتنامه دهخدادمیجة. [ دُم ْ م َ ج َ ] (ع ص ، اِ) مرد بسیارخواب که همواره ملازم خانه باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
