دمغازهلغتنامه دهخدادمغازه . [ دُ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) بیخ دم . (ناظم الاطباء) (برهان ). || میان دم . (برهان ). || استخوان میان دم . دمغزه . (ناظم الاطباء). استخوان میان دم حیوانات
دمغزهلغتنامه دهخدادمغزه . [ دُ غ َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) بیخ دم و سرین . (ناظم الاطباء). به معنی دم غازه است که بیخ دم و استخوان میان دم حیوانات باشد،و آن را به عربی عسیب گویند. (
دمغزهلغتنامه دهخدادمغزه . [ دُ غ َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) بیخ دم و سرین . (ناظم الاطباء). به معنی دم غازه است که بیخ دم و استخوان میان دم حیوانات باشد،و آن را به عربی عسیب گویند. (
غازهلغتنامه دهخداغازه . [ زَ / زِ ] (اِ) بزک . گلگونه . گلغونه . سرخاب . گلگونه باشد که زنان به رخ نهندتا سرخ نماید. (صحاح الفرس ). حمره ، غمرة؛ پنبه ٔ سرخ که زنان بر روی مالند.
تخرطلغتنامه دهخداتخرط. [ ت َ خ َرْ رُ ] (ع مص ) به دُمْغَزه گرفتن روغن از روغن دان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تَخَرَّطَ الطائرُ، از باب تفعل ؛ یعنی گرفت