زهرخندهلغتنامه دهخدازهرخنده . [ زَ خ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) زهرخند : یکی زهرخنده بخندید شاه که من می نیارم در آن هیچ راه . فردوسی .پیداست ز زهرخنده ٔ من که مرابا این لب خندان چه دل
جوسنگلغتنامه دهخداجوسنگ . [ ج َ / جُو س َ ] (اِ مرکب ) (از: جو، شعیر + سنگ ، وزن ) یک قسمت از هفتادودو قسمت مثقال بوده است . (مقدمه ٔ ابن خلدون ). جو مقدار و همچند جو در کوچکی و
سوگلغتنامه دهخداسوگ . (اِ) مصیبت . غم . ماتم . اندوه . (برهان ) (جهانگیری ). ماتم . (غیاث ). غم و ماتم بخلاف سور. (آنندراج ) : زمانی برق پرخنده زمانی رعد پرناله چنان مادر ابر س
شکاراندازلغتنامه دهخداشکارانداز. [ ش ِ اَ ] (نف مرکب ) شکارافکن . شکاری . (از آنندراج ). شکارچی . صیاد. (یادداشت مؤلف ) : بهر شکار آمد برون کج کرده ابرو ناز راصانع خدایی کآن کمان دا
کلکلغتنامه دهخداکلک . [ ک َ ل َ ] (اِ) نشتر فصاد را گویند و به عربی مبضع خوانند. (برهان ). نیش و نیشتر حجام و فصاد که آن را شست نیز گویند. (آنندراج ). مبضع و نشتر فصاد. (ناظم ا
