دل سوختنلغتنامه دهخدادل سوختن . [ دِ ت َ ] (مص مرکب ) اندوهناک شدن . غمگین شدن : چو درویش بیند توانگر بنازدلش بیش سوزد به داغ نیاز. سعدی . || ترحم آوردن . رحم کردن . غمخواری کردن .
دل سوختهلغتنامه دهخدادل سوخته . [ دِ ل ِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دل ستمدیده . دل غم دیده : سوز دل یعقوب ستمدیده ز من پرس اندوه دل سوخته دلسوخته داند. سعدی .نفس آن روز بر
سوخته دللغتنامه دهخداسوخته دل . [ ت َ / ت ِ دِ ] (ص مرکب ) اندوهگین . غمناک . محنت دیده . کسی که در کشاکش دوران رنج و آزار فراوان بدو رسید باشد : همه در انده من سوخته دل همه در حسرت
دل تافتنلغتنامه دهخدادل تافتن . [ دِ ت َ ] (مص مرکب ) نگران شدن . نگرانی پیدا کردن . دلسوختگی پیدا کردن . دل سوختن . || برگرداندن دل : کسی کو بتابد ز پیمانش دل کسی کو بپیچد ز فرمانش
دل نمودنلغتنامه دهخدادل نمودن . [ دِ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ](مص مرکب ) مردمی و مهربانی نمودن . (از برهان ). رحم کردن . دل بر چیزی لرزیدن . دل سوختن . (از آنندراج ).
سوختنلغتنامه دهخداسوختن . [ ت َ ] (مص ) اوستا ریشه ٔ ساوچ ، سئوکایاهی (روشن کردن )، ساوکا «اتر» (شعله ٔ آتش )، «سائوکنت » (سوخته )،پهلوی «سوختن « » سوچیشن » ، هندی باستان ریشه ٔ
دلسوختگیلغتنامه دهخدادلسوختگی . [ دِ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) سوختگی دل . حالت و کیفیت دلسوخته . رجوع به دلسوخته و دل سوختن شود.
جزجگر زدنلغتنامه دهخداجزجگر زدن . [ ج ِزْ زِ ج ِ گ َ زَ دَ ] (مص مرکب ) در تداول عامه ، نفرینی است به معنی دل سوختن . به بلا گرفتار شدن . رجوع به جزجگر شود.