خون دل خاکلغتنامه دهخداخون دل خاک . [ ن ِ دِ ل ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از گل و ریاحین . || کنایه از لعل و یاقوت . (از برهان قاطع) : خون دل خاک ز بحران باددر جگر لعل جگرگون
خون دل خاکلغتنامه دهخداخون دل خاک . [ ن ِ دِ ل ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از گل و ریاحین . || کنایه از لعل و یاقوت . (از برهان قاطع) : خون دل خاک ز بحران باددر جگر لعل جگرگون
خانه گیرفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگیرندۀ خانه. خانه‌گیر شدن: ◻︎ عشقت چو در سراچهٴ دل خانه‌گیر شد / زاین پس برون شود خِرَد از وی به اضطرار (ابن‌یمین: ۲۴۲).
منزلگهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= منزلگاه: ◻︎ جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست / می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست (خیام: ۷۳).
دود خاستنلغتنامه دهخدادود خاستن . [ ت َ ] (مص مرکب ) دود برخاستن . دود بلند شدن . دود برآمدن . (یادداشت مؤلف ) : سرو دودی است که از آتش دل خاسته است تا که زد از نفس گرم به بستان آتش
ناف خاکلغتنامه دهخداناف خاک . [ ف ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شکم خاک . دل خاک . قعر زمین . بطن زمین . درون زمین . دل زمین : زری کآدمی را کند بیمناک چه در صلب آتش چه در ناف خاک .|