دلخستهلغتنامه دهخدادلخسته . [ دِ خ َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) خسته دل . پریشان خاطر وغمناک . (آنندراج ). مغموم . مهموم . (ناظم الاطباء). دلریش . مجروح دل . دل افگار. دل فگار. مفؤود
درخستهلغتنامه دهخدادرخسته . [ دَ خ َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) خسته . مجروح : طعین ، مطعون ؛ درخسته به نیزه . (منتهی الارب ).
دلبستهلغتنامه دهخدادلبسته . [ دِ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) دل داده . دل به چیزی سپرده . دارای تعلّق . با تعلّق خاطر : هر آنکس که پیوسته ٔ او بودبزرگی که دلبسته ٔ او بود. فردوسی
بیماردللغتنامه دهخدابیماردل . [ دِ ] (ص مرکب ) که قلب وی رنجور باشد. مَرِض : فئد؛ بیماردل شدن . (منتهی الارب ). || که عاشق و دلخسته است . که دل او بیمار است : از امل بیماردل را هیچ
خسته دللغتنامه دهخداخسته دل . [ خ َ ت َ / ت ِ دِ ] (ص مرکب ) دل فکار. دل افکار. دلخسته . غمناک . غمین . دلتنگ . (یادداشت مؤلف ) : بیاورد پس خسرو خسته دل پرستنده سیصد عماری چهل . ف
دست بربستنلغتنامه دهخدادست بربستن . [ دَ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) دست بستن . مغلول کردن : یکی راعسس دست بربسته بودهمه شب پریشان و دلخسته بودبرو شکر یزدان کن ای تنگدست که دستت عسس تنگ
دلخستگانلغتنامه دهخدادلخستگان . [ دِ خ َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) ج ِ دلخسته . رجوع به دلخسته شود : دلخستگان را بی طلب تریاکها بخشی ز لب محروم چون ماند ای عجب خاقانی از تر