دشنیلغتنامه دهخدادشنی . [دَ نا ] (اِخ ) شهری است به صعید مصر اعلی ، و نسبت بدان دَشناوی ّ شود. (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
دشنگیلغتنامه دهخدادشنگی . [ دَ ش َ ] (اِ) دنیا و روزگار و عالم سفلی . (برهان ). روزگار. (آنندراج ) (شرفنامه ٔ منیری ) : دشنگی به شوخی و شنگی ّ خویش ربود آن بت شنگ را از برم .آغاج
دشنیلغتنامه دهخدادشنی . [دَ نا ] (اِخ ) شهری است به صعید مصر اعلی ، و نسبت بدان دَشناوی ّ شود. (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
دشنگیلغتنامه دهخدادشنگی . [ دَ ش َ ] (اِ) دنیا و روزگار و عالم سفلی . (برهان ). روزگار. (آنندراج ) (شرفنامه ٔ منیری ) : دشنگی به شوخی و شنگی ّ خویش ربود آن بت شنگ را از برم .آغاج
