درفشندگیلغتنامه دهخدادرفشندگی . [ دِ رَ ش َ دَ / دِ ] (حامص ) صفت درفشنده . (یادداشت مرحوم دهخدا). درفشنده بودن . رجوع به درفشنده شود.
درفشندهلغتنامه دهخدادرفشنده . [ دِ رَ ش َ دَ / دِ ] (نف ) درخشنده . روشن . تابدار. (ناظم الاطباء). متلألی ٔ. مضی ٔ : کسی که خواهد تا فضل تو بپوشاندگو آفتاب درفشنده را به گل اندای
درفشندگیلغتنامه دهخدادرفشندگی . [ دِ رَ ش َ دَ / دِ ] (حامص ) صفت درفشنده . (یادداشت مرحوم دهخدا). درفشنده بودن . رجوع به درفشنده شود.
درفشندهلغتنامه دهخدادرفشنده . [ دِ رَ ش َ دَ / دِ ] (نف ) درخشنده . روشن . تابدار. (ناظم الاطباء). متلألی ٔ. مضی ٔ : کسی که خواهد تا فضل تو بپوشاندگو آفتاب درفشنده را به گل اندای
پدیدآرلغتنامه دهخداپدیدآر. [ پ َ ] (نف مرکب ) مخفف پدیدآور. پدیدآورنده . آشکارکننده . ظاهرکننده . نماینده : درفشنده شمعی است این جان پاک فتاده در این ژرف تاری مغاک یکی نور بنیاد ت
درفش کیانلغتنامه دهخدادرفش کیان . [ دِ رَ ش ِ ] (اِخ ) درفش شاهان کیانی . علم و بیرق شاهان ایران زمین . درفش و اختر کاویان : درفشنده تیغت عدوسوز باددرفش کیان از تو فیروز باد. نظامی .
مشعشعلغتنامه دهخدامشعشع. [ م ُ ش َ ش َ ] (ع ص ) روشن . (آنندراج ) (غیاث ). رخشان . درخشان . درخشنده . درفشنده . پاک و روشن ، که کثیف نباشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).- ظل مشعشع