دسملغتنامه دهخدادسم . [ دُ / دُ س ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ أدسم . (ناظم الاطباء). || ج ِ دَسماء. (اقرب الموارد). رجوع به أدسم و دسماء شود.
دسملغتنامه دهخدادسم . [ دَ س َ ] (ع مص ) چرب شدن طعام . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). چرب شدن . (تاج المصادر بیهقی ). دسومة. و رجوع به دسومة شود. || ریمناک و چرکین گردید
دسملغتنامه دهخدادسم . [ دَ ] (ع مص ) سربند بستن شیشه را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بند کردن در را. (از منتهی الارب ). بستن در را. (از اقرب الموارد). || داخل کردن
دسملغتنامه دهخدادسم . [ دَ ] (ع اِ) کناره و طرف . گویند: أنا دسم الامر؛ یعنی بر کناره ٔ آن کارم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دِسْمالْگویش گنابادی در گویش گنابادی یعنی دست زده شده ، گاییده شده ، استفاده شده ، پارچه ای که در جیب به عنوان عرق چین و خشک کردن صورت و پاک کردن بینی استفاده میکنند.
دسمةلغتنامه دهخدادسمة. [ دَ س ِ م َ ] (ع ص ) تأنیث دسم ، چرب . (از منتهی الارب ). و رجوع به دَسِم شود.
دسماءلغتنامه دهخدادسماء. [ دَ ] (ع ص ) نعت مؤنث است از دسمة که به معنی تیره گون گردیدن باشد. (از منتهی الارب ). مؤنث أدسم به معنی تیره گون . (از آنندراج ). دارای دسمة. (اقرب ا
دسمةلغتنامه دهخدادسمة. [ دُ م َ ] (ع مص ) تیره گون گردیدن . (از منتهی الارب ). دَسم . و رجوع به دسم شود.
