دست بردارلغتنامه دهخدادست بردار. [ دَ ب ُ ] (نف مرکب ) دست برنده . مقدم به جنگ .هنرنما. چابک . که زود دست به کاری برد : سپاهی فرستم تو سالار باش برزم اندرون دست بردار باش . فردوسی .ی
دست بردارلغتنامه دهخدادست بردار. [ دَ ب َ ] (نف مرکب ) دست بردارنده . ترک کننده . رفع مزاحمت کننده . رهاکننده .- دست بردارشدن ؛ خود را بازداشتن و احتراز کردن . (ناظم الاطباء).- || ب
دست بدارندهلغتنامه دهخدادست بدارنده . [ دَ ب ِ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) تارک . (یادداشت مرحوم دهخدا). دست بردارنده . رهاکننده .
دستگویش اصفهانی تکیه ای: das(s) طاری: das(s) طامه ای: das(s) طرقی: das(s) کشه ای: das(s) نطنزی: das(s)
دستفرهنگ انتشارات معینافشاندن ( ~. اَ دَ) (مص ل .) 1 - رقص و پایکوبی کردن .2 - صرفنظر کردن ، دست برداشتن .
دست بدارندهلغتنامه دهخدادست بدارنده . [ دَ ب ِ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) تارک . (یادداشت مرحوم دهخدا). دست بردارنده . رهاکننده .