دریابارلغتنامه دهخدادریابار. [ دَرْ ] (اِ مرکب ) (دریا+ بار، پسوند مکان ). دریای بزرگ . (ناظم الاطباء) : نه عود گردد هر چوب کان به رنج و به جهدبه گل فروکنی اندر کنار دریابار. فرخی
دریابارلغتنامه دهخدادریابار. [ دَرْ ] (اِخ ) بحرالجزائر : جاوه نام ولایتی است از دریابار. (سروری ج 1 ص 365). و رجوع به بحرالجزائر و دریای بحرالجزائر در ردیفهای خود شود.
دریابارلغتنامه دهخدادریابار. [ دَرْ ] (اِخ ) نام شهری است . (برهان ). جانب جنوبی لارستان وکرمان را دریابار گویند. (حاشیه ٔ معین بر برهان ).
دریاباریلغتنامه دهخدادریاباری . [ دَرْ ] (ص نسبی مرکب ) منسوب به دریابار. اهل دریابار. مردم دریابار. ساکنان دریابار : جنگ دریا کردی و از خون دریاباریان روی دریا لعل کردی چون شکفته ل
دریاداریلغتنامه دهخدادریاداری . [ دَرْ ] (حامص مرکب ) محافظت دریا. || سمت و رتبه ٔ دریادار. || (اِ مرکب ) اداره ٔ دریادار. و رجوع به دریادار شود.
دریاباریلغتنامه دهخدادریاباری . [ دَرْ ] (ص نسبی مرکب ) منسوب به دریابار. اهل دریابار. مردم دریابار. ساکنان دریابار : جنگ دریا کردی و از خون دریاباریان روی دریا لعل کردی چون شکفته ل
گنج بارلغتنامه دهخداگنج بار. [ گ َ ] (اِ مرکب ) از عالم رودبار و دریابار. (آنندراج ) (بهار عجم ). جائی که گنج بسیار باشد : بیارم نشانش بر تخت یاروز آن پس گشایم درگنج بار.فردوسی (از
جاوهلغتنامه دهخداجاوه . [ وَ ] (اِخ ) نام ولایتی است از دریابار. (شرفنامه ٔ منیری ) (برهان ) (آنندراج ). جزیره ٔ بزرگی در بحرالجزائر سوئد که دارای 40000000 (چهل میلیون ) تن سکنه
دریاکارلغتنامه دهخدادریاکار. [ دَرْ ] (ص مرکب ) آنکه کار دریا کند. (آنندراج ). ملاح و کشتیبان . (ناظم الاطباء) : گفت کای از ضمیر دریاکارگشته بازارگان دریابار.میرخسرو (از آنندراج ).