درویدنلغتنامه دهخدادرویدن . [ دِ رَ دَ ] (مص ) درودن . (آنندراج ). درو کردن غله و علف و جز آن . (ناظم الاطباء). حصد. حصاد. بدرودن . بدرویدن . حصاد کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا). و
دریدنگویش اصفهانی تکیه ای: bederni طاری: ârgürây(mun) طامه ای: dernâɂan طرقی: hevardmun/ dernâymun کشه ای: hevardmun/dernâymun نطنزی: derdâɂan / dernâɂan
دویدنگویش اصفهانی تکیه ای: bevezi طاری: vašt(mun) طامه ای: vaštan طرقی: vaštmun کشه ای: vaštmun نطنزی: veštan
دروفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. = درویدن۲. (اسم مصدر) برش بوتههای جو و گندم یا گیاهان دیگر از روی زمین با داس یا ماشین درو. درو کردن: (مصدر متعدی) بریدن گیاهان از روی زمین با داس یا ماشین
دریدنلغتنامه دهخدادریدن . [ دُ دَ] (مص ) درویدن . (برهان ). بریدن غله . (از آنندراج ). درودن . (شرفنامه ٔ منیری ). درو کردن . (ناظم الاطباء).