درودلغتنامه دهخدادرود. [ دُ ] (اِ) (در قدیم با واو مجهول ) چوب و درخت و تخته ، واز این جهت چوب تراش را درودگر گویند. (از برهان ).
درودلغتنامه دهخدادرود. [ دُ ] (اِ) نام روز پنجم از خمسه ٔ مسترقه ٔ سالهای ملکی . (برهان ) (جهانگیری ).
درودلغتنامه دهخدادرود. [ دُ ] (اِخ ) ایستگاه راه آهن لرستان (خط جنوب ) واقع در 467هزارگزی تهران . و رجوع به دورود شود.
درودلغتنامه دهخدادرود. [ دُ ] (مص مرخم ، اِمص )درو. درودن . بریدن زراعت . (از غیاث ). بریدن غله و علف . (از آنندراج ). درو کردن . (جهانگیری ). درو. درودن . درویدن . حصاد. (یادداشت مرحوم دهخدا) : ز ابر جودت ای بحر مقدس درود کشت ما را قطره ای بس . <p class="a
خشکسالیdrought, drouthواژههای مصوب فرهنگستاندورهای بلندمدت با وضع هوای خشک نابهنجار که موجب عدم توازن جدی آبشناختی میشود
درویتلغتنامه دهخدادرویت . [ دَرْ ] (اِخ ) دهی است از بخش گوران شهرستان شاه آباد. واقع در 18 هزارگزی شمال باختری گهواره و 4 هزارگزی جنوب خاوری درنیجه ، با 250 تن سکنه . آب آن از چشمه و راه آن م
درودآبادلغتنامه دهخدادرودآباد. [ دُ ] (اِخ ) ده مخروبه ای است از بخش سمیرم بالا شهرستان شهرضا. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
دروداوندلغتنامه دهخدادروداوند. [ ] (اِخ )به گفته ٔ ابن فندق مؤلف تاریخ بیهق ، از خاندانهای شریف دیالمه است : فولادوند شریفترین خاندانی باشد در میان دیالمه و همچنین دروداوند. (تاریخ بیهق ص 93).
درودخوانلغتنامه دهخدادرودخوان . [ دُ خوا / خا ] (نف مرکب ) درودخواننده . دروددهنده . آفرین گوی . تحیت گوینده . ثناگوی . تحسین کننده : ای بی نظیر ساعد بوبکر پرهنرالحق درودخوان تو شاه جهان شده .سیدحسن غزنوی .</p
درودزنلغتنامه دهخدادرودزن . [ دُزَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ایرج بخش اردکان شهرستان شیراز. واقع در 78هزارگزی خاور اردکان و کنار راه فرعی پل خان به خانی من ، با 585 تن سکنه . آب آن از چشمه ٔ قدمگاه است . (از فرهنگ جغرافیایی ای
درودگانلغتنامه دهخدادرودگان . [ دُ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان فنوج بخش بمپور شهرستان ایرانشهر.واقع در 100هزارگزی جنوب باختری بمپور و کنار راه مالرو فنوج به مشک . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
درود فرستادنلغتنامه دهخدادرود فرستادن . [ دُ ف ِ رِ دَ ] (مص مرکب ) نماز گزاردن . (ناظم الاطباء).تصلیة.(ترجمان القرآن جرجانی ). || درود رساندن .درود دادن . سلام و تحیت و آفرین رساندن : فرستم درود فرستاده اش گزین گزینان آزاده اش . فردوسی .س
درود دادنلغتنامه دهخدادرود دادن . [ دُ دَ ] (مص مرکب ) سلام رساندن . نماز گزاردن . (ناظم الاطباء). تصلیة. (دهار). سلام کردن . درود رساندن . || درود گفتن . آفرین گفتن . تحیت گفتن : فریدون که بگذشت از اروندرودهمی داد تخت مهی را درود. فردوسی .
درود رساندنلغتنامه دهخدادرود رساندن . [ دُ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) ادای احترام کردن . نماز گزاردن . (ناظم الاطباء). || درود فرستادن . درود گفتن . آفرین گفتن . سلام رساندن : درودی رسانم به شاه جهان ز زال سپهبد گو پهلوان . <p class=
درود کارلغتنامه دهخدادرود کار. [ دُ ] (ص مرکب ) نجار. چوب تراش . (ناظم الاطباء). درودگر. درگر. و رجوع به درودگر شود.
درود کردنلغتنامه دهخدادرود کردن . [ دُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سلام رساندن . نماز گزاردن . (ناظم الاطباء). درود فرستادن . درود رساندن . تهنیت و آفرین کردن : پذیرفت گستهم و کردش درودکه بادی همیشه تو با کام و رود. فردوسی .- ب
چقلوندرودلغتنامه دهخداچقلوندرود. [ چ َ ق َ وَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دالوند بخش زاغه ٔ شهرستان خرم آباد که در یک هزارگزی شمال خاوری زاغه و 2 هزارگزی شمال راه شوسه ٔ خرم آباد به بروجرد واقع است . جلگه و سردسیر است و 340 تن سکنه
زردرودلغتنامه دهخدازردرود. [ زَ ] (اِخ ) دهی از دهستان دیلمان است که در بخش سیاهکل شهرستان لاهیجان واقع است و137 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
زندرودلغتنامه دهخدازندرود. [ زَ دَ ] (اِخ ) در زنده رود بیاید. (آنندراج ). نام نهر اصبهان . (منتهی الارب ). رودی به اصفهان گذرد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به زاینده رود، زنده رود و ترجمه ٔ محاسن اصفهان شود.