درخوردلغتنامه دهخدادرخورد. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) درخور. لایق . سزاوار. (برهان ) (غیاث ). لایق . زیبا. اندرخورد. از درِ. ز درِ. اندرخور.شایان . فراخور. (شرفنامه ٔ منیری ).
درخوردارلغتنامه دهخدادرخوردار. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) مرد خوشگذران و خوشبخت در تعیش و زندگانی . (ناظم الاطباء).
درخوردانلغتنامه دهخدادرخوردان . [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) داننده و شناسنده ٔ آنچه درخور و مناسب است : درخور سرّ بد و طغیان توتا بدانی کوست درخوردان تو.مولوی .
درخوردنلغتنامه دهخدادرخوردن . [ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) شایسته و سزاوار بودن . روا بودن . موافق و مناسب بودن . (ناظم الاطباء). درخور بودن . متناسب بودن . ملائم بودن : همان
درخوردنلغتنامه دهخدادرخوردن . [ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) شایسته و سزاوار بودن . روا بودن . موافق و مناسب بودن . (ناظم الاطباء). درخور بودن . متناسب بودن . ملائم بودن : همان
درخوردارلغتنامه دهخدادرخوردار. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) مرد خوشگذران و خوشبخت در تعیش و زندگانی . (ناظم الاطباء).
درخوردانلغتنامه دهخدادرخوردان . [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) داننده و شناسنده ٔ آنچه درخور و مناسب است : درخور سرّ بد و طغیان توتا بدانی کوست درخوردان تو.مولوی .
ابافرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= با۲: ◻︎ هر ابایی که درخورد به بساط / وآورد درخورنده رنگ نشاط (نظامی۴: ۶۳۰)، ◻︎ زآن طبخ‌ها که دیگ سلامت همی‌پزد / خوش‌خوارتر ز فقر ابایی نیافتم (خاقانی: ۷۸۴).