دربلةلغتنامه دهخدادربلة. [ دَ ب َ ل َ ] (ع مص ) نواختن دهل . (از منتهی الارب ). زدن طبل را. (از اقرب الموارد). || نوعی از رفتار. (منتهی الارب ). نوعی از مشی و راه رفتن . (از اقرب
دوبلهفرهنگ انتشارات معین(بْ لِ) [ فر. ] (اِ.) 1 - فیلم ترجمه شده ، دوبلاژ. 2 - توقف اتومبیلی به موازات اتومبیل دیگر. 3 - به شکل دو برابر.