دداًلغتنامه دهخدادداً. [ دَ دَن ] (ع اِ) دد. ددن . ددد. بازی . (منتهی الارب ). رجوع به دد و ددن شود.
دٔداءلغتنامه دهخدادٔداء. [ دِ ] (ع مص ) دأداءة. سخت دویدن شتر یا تیز رفتن . (منتهی الارب ). و رجوع به دأداءة شود.
دداًلغتنامه دهخدادداً. [ دَ دَن ] (ع اِ) دد. ددن . ددد. بازی . (منتهی الارب ). رجوع به دد و ددن شود.
دٔداءلغتنامه دهخدادٔداء. [ دِ ] (ع مص ) دأداءة. سخت دویدن شتر یا تیز رفتن . (منتهی الارب ). و رجوع به دأداءة شود.
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (اِخ ) (ارمیا 25:23 و 49:8) مقاطعه ای از بلاد عرب می باشد که در جنوب زمین ادوم واقع و ذریه ٔ ابن ریقشان بن ابراهیم در آنجا سکونت ورزیدند. (سفر پید
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (اِخ ) (بمعنی زمین پست ) ابن رعمه بن کوش بن حام بن نوح . (سفر پیدایش 10:7) (قاموس کتاب مقدس ). رجوع به ماده ٔ قبل و نیز دو ماده ٔ بعد شود.
ددالهلغتنامه دهخدادداله . [ دُ ل َ / ل ِ ] (اِ) دواله . بازی الک دلک . رجوع به الک دلک و رجوع به قله و مقلاة شود.
