دالخلغتنامه دهخدادالخ . [ ل ِ ] (ع ص ) رجل دالخ ؛ مرد در فراخی سال درآینده . ج ، دالخون . (منتهی الارب ).
دالقلغتنامه دهخدادالق . [ ل ِ ] (اِخ ) لقب عماربن زیادالعیسی و این لقب او را بسبب بسیاری غلط داده اند. (منتهی الارب ).
دالخلغتنامه دهخدادالخ . [ ل ِ ] (ع ص ) رجل دالخ ؛ مرد در فراخی سال درآینده . ج ، دالخون . (منتهی الارب ).
دالقلغتنامه دهخدادالق . [ ل ِ ] (اِخ ) لقب عماربن زیادالعیسی و این لقب او را بسبب بسیاری غلط داده اند. (منتهی الارب ).
الدالخصاملغتنامه دهخداالدالخصام . [ اَ ل َدْ دُل ْ خ ِ ] (ع اِ مرکب ) مأخوذ از قرآن کریم آیه ٔ «هو الدالخصام » (قرآن 204/2)؛ بمعنی مرد سخت خصومت و ستیزه کار. رجوع به اَلَدّ شود : با
