دتمانلغتنامه دهخدادتمان . [ دُ ] (اِخ ) از نامهای بنات نعش در مننترات آنچنانکه در بشن پران آمده است . (ماللهند بیرونی ص 197).
درماندهگویش اصفهانی تکیه ای: darmunda طاری: darmunda طامه ای: darmunde طرقی: dermanda کشه ای: dermandi نطنزی: darmunda