داهیهفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. بسیار زیرک و هوشیار؛ دانا؛ مدبر.۲. (اسم) [جمع: دَواهی] حادثۀ سخت؛ مصیبت.
داهیةلغتنامه دهخداداهیة. [ ی َ ] (ع ص ) داهی . مذکر و مؤنث در آن یکسانست . ج ، دواهی . دهاة. || مرد زیرک و تیزفهم . باهوش . زیرک . نابغة. طلطین . طارئة. قعضوضة. باقعة: داهیة من
داهیةلغتنامه دهخداداهیة. [ ی َ ] (ع ص ) داهی . مذکر و مؤنث در آن یکسانست . ج ، دواهی . دهاة. || مرد زیرک و تیزفهم . باهوش . زیرک . نابغة. طلطین . طارئة. قعضوضة. باقعة: داهیة من
توزلاءلغتنامه دهخداتوزلاء. [ ت َ زَ ] (ع اِ) داهیه و بلا. توزلی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
دواهیلغتنامه دهخدادواهی . [ دَ ] (ع اِ) ج ِ داهیه . کارهای سخت . امور عظیم . (یادداشت مؤلف ). رجوع به داهیه شود. || بلاها. (یادداشت مؤلف ). حوادث و سختیهای زمانه . حادثه و آفت