دانش دوستلغتنامه دهخدادانش دوست . [ ن ِ ] (ص مرکب ) دوستدار دانش . دوستدار علم . خواهنده و طالب علم . محب علم . || که دانش دوست اوست . که علم یار اوست .
دانش دوستفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهآنکه علم و دانش را دوست دارد؛ دوستدار دانش؛ دوستدار علم و فضل.
دانادوستلغتنامه دهخدادانادوست . (ص مرکب ) دوستدار دانا. خواهان دانا : ما که دانا شدیم و دانادوست دانش ما بزیر دانش اوست . نظامی .|| که صدیق دانا دارد. که یارخردمند دارد.
دانشگویش اصفهانی تکیه ای: elm طاری: elm / sevâd / dâneš طامه ای: elm / dâneš طرقی: elm کشه ای: elm نطنزی: elm / dâneš
فرهنگ دوستلغتنامه دهخدافرهنگ دوست . [ ف َ هََ ] (ص مرکب ) دانش دوست . فرهنگ دان . دوستار خرد و دانش : شنیدم ز دانای فرهنگ دوست که زی هر کس آیین شهرش نکوست .اسدی .
دانشلغتنامه دهخدادانش . [ ن ِ ] (اِمص ) اسم مصدر از دانستن . دانست . (فرهنگ نظام ). عمل دانستن . دانندگی . دانائی . علم و فضل و دانستن چیزی باشد. (برهان ). درایت . فقاهة. فقه .
زیب النسالغتنامه دهخدازیب النسا. [ بُن ْ ن ِ ] (اِخ ) (1048 - 1113 هَ . ق .). دختر بزرگ محیی الدین اورنگ زیب . وی زنی ادیب و دانش دوست و هنرپرور بود. در شعر و انشاء قدرت تمام داشت و
