دامنده

dāmande

۱. بالارونده.
۲. برباددهنده.

دامنده . [ م َ دَ / دِ] (نف ) نعت فاعلی از دامیدن . رجوع به دامیدن شود.

۱. بالارونده.۲. برباددهنده.

تکیه ای: hamvâri-ye kuh طاری: sinakop(p)a طامه ای: pâ-ye kuh طرقی: dâmuna کشه ای: dâmuna / telkopa نطنزی: pâkiš-e kuh

تنورة , سفح التل , غزارة , قدم

تنورة , سفح التل

حامل السند

له , مالک

دامندگی . [ م َ دَ/ دِ ] (حامص ) صفت دامنده . حالت و چگونگی دامنده .

دامنه، کناره

دارنده

دامنه گسترده ای از، گسترده بزرگی از

دامنه، سامان