خیفةلغتنامه دهخداخیفة. [ ف َ ] (ع اِ) بیم . ترس . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ، خیف .
خیفةلغتنامه دهخداخیفة. [ ف َ ] (ع مص ) مصدر دیگری است برای خوف . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خیفةالسماءلغتنامه دهخداخیفةالسماء. [ ف َ تُس ْ س َ ] (اِخ ) اهل خیفةالسماء پیروان اریدی می باشند و اریدی مردی توانگر بود به طیسفون و بهرسیر مقام داشت و مردی یهودی بر او کتبی از انبیاء
خفه کردنگویش اصفهانی تکیه ای: xafa bekeri طاری: xafa kard(mun) طامه ای: xafa kardan طرقی: xafa kardmun کشه ای: xafa vâkardmun نطنزی: xafa kardan
خیفةالسماءلغتنامه دهخداخیفةالسماء. [ ف َ تُس ْ س َ ] (اِخ ) اهل خیفةالسماء پیروان اریدی می باشند و اریدی مردی توانگر بود به طیسفون و بهرسیر مقام داشت و مردی یهودی بر او کتبی از انبیاء
اریدیلغتنامه دهخدااریدی . [ ] (اِخ ) نام مردی که دین اهل خیفةالسماء را ابتداع کرد. رجوع به خیفةالسماء شود.
دستکانلغتنامه دهخدادستکان . [ دَت َ ] (معرب ، اِ مرکب ) از دستی به دستی دادن . اداره .دست بدست کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا) : و هجرنا الحبیب خیفة أن یهََجر بداءً فیستمر عناناو تر