خیس

xis

معنی

۱. [مقابلِ خشک] ویژگی کسی یا چیزی که با آب یا مایع دیگر مرطوب شده باشد؛ تر.
۲. (بن مضارعِ خیسیدن) = خیسیدن

مترادف

تر، مرطوب، نم، نمناک نمین ≠ خشک

جست‌وجوی دقیق

خیس

لغت‌نامه دهخدا

خیس . (ص ) آبدار. مرطوب . آب بخود کشیده . (ناظم الاطباء). تر. (یادداشت مؤلف ). || (اِ) ملافه ٔ کرباس کلفت . (ناظم الاطباء).

خیس

خیس . (ع ص ، اِ) درخت انبوه . || انبوه از حلفا و قصب . ج ، اخیاس . || بیشه ٔشیر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). کنام شیر. (یادداشت مؤلف ). ج ، اخیاس : رها کنند پلنگان شخ و هزبران خیس . مختاری .|| شی

خیس

لغت‌نامه دهخدا

خیس . [ خ َ ] (اِخ ) از بلوکات جوف غربی است در مصر. (از معجم البلدان ).

خیس

لغت‌نامه دهخدا

خیس . [ خ َ ] (ع اِ) غم . || خطا. گمراهی . || (مص ) غدر کردن و شکستن عهد. خیسان . || وعده ٔ خلاف کردن . || لازم گرفتن فلان جای را. || بوی گرفتن مردار. منه : خاست الجیفة. || رام کرده شدن . منه : یخاس انفه . || کاسد شدن چیزی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). م

خیس

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مقابلِ خشک] ویژگی کسی یا چیزی که با آب یا مایع دیگر مرطوب شده باشد؛ تر.۲. (بن مضارعِ خیسیدن) = خیسیدن

جست‌وجوی هم‌آوا

خس خس

لغت‌نامه دهخدا

خس خس . [ خ ِ خ ِ ] (اِ صوت ) آوازی که از سینه ٔ شخصی برآید که مبتلا به نفس تنگی باشد. (ناظم الاطباء). || حکایت صوت سینه ٔ سرماخورده گاه تنفس . حکایت صوت سینه ٔ سخت گرفته . حکایت آواز شش بیمار. (یادداشت بخط مؤلف ).

خس خس

لغت‌نامه دهخدا

خس خس . [ خ ُ خ ُ] (اِ صوت ) کلمه ای که پیاپی با لحنی خاص گویند ایستادن مرغ را تا او را بگیرند. (یادداشت بخط مؤلف ).

خش خش

لغت‌نامه دهخدا

خش خش . [ خ ِ خ ِ] (اِ صوت ) حکایت صوت جامه ٔ آهاردار گاه رفتن یا جنبیدن صاحب آن و امثال آن . بانگ جامه ٔ نو و بانگ کاغذو جز آن . خشت خشت . (یادداشت بخط مؤلف ) : از آنسو خشخش مخفی ازینسو شق شق مدفون شنو این رمز از قاری سؤال است آن جواب است ای

خس خس

فرهنگ فارسی عمید

صدای تنفس کسی که مبتلا به تنگی نفس است.

خش خش

فرهنگ فارسی عمید

صدای حرکت خفیف دو چیز بر روی یکدیگر، مانند کاغذ، برگ خشک، و پارچۀ آهاردار.

جست‌وجوی مشابه

خیسوندن،خیس خوردن

گویش تهرانی

در مایعی غوطه ور کردن

خیساننده

لغت‌نامه دهخدا

خیساننده . [ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) خیس کننده . (یادداشت مؤلف ).

خیسفان

لغت‌نامه دهخدا

خیسفان . [ خ َ س َ / س ُ ] (ع ص ، اِ) خرمای ردی . || خرمابن که بار کم آرد و غوره ٔ آن متغیر گردد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).

خیسانیده

لغت‌نامه دهخدا

خیسانیده . [ دَ / دِ ](ن مف ) خیس کرده . ترنهاده . منقوع . (یادداشت مؤلف ).

خیساندنی

لغت‌نامه دهخدا

خیساندنی . [ دَ ] (ص لیاقت ) درخور خیساندن . نقوع . نقوعات . (یادداشت مؤلف ).

جست‌وجوی متن

soaked

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خیس شده، خیس

soakage

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خیس شدن، خیس خوری

wetting

دیکشنری انگلیسی به فارسی

مرطوب کردن، خیس کردن، خیس خوردن، خیساندن، تر کردن، نمناک کردن

wet

دیکشنری انگلیسی به فارسی

مرطوب، رطوبت، تری، خیس کردن، خیس خوردن، مرطوب کردن، خیساندن، تر کردن، نمناک کردن، خیس، تر، بارانی، اشکبار

soaks

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خیس می شود، خیس خوری، میگسار، خیس خوردن، خیس کردن، خیساندن، غوطه ور ساختن، در اب فرو بردن، بوسیله مایع اشباع شدن، غوطه دادن، رسوخ کردن

جست‌وجوی هم‌آغاز

خیساننده

لغت‌نامه دهخدا

خیساننده . [ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) خیس کننده . (یادداشت مؤلف ).

خیسفان

لغت‌نامه دهخدا

خیسانیده

لغت‌نامه دهخدا

خیسانیده . [ دَ / دِ ](ن مف ) خیس کرده . ترنهاده . منقوع . (یادداشت مؤلف ).

خیس خوردگی

لغت‌نامه دهخدا

خیس خوردگی . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ](حامص مرکب ) عمل خیس خوردن . (یادداشت بخط مؤلف ).

خیساندنی

لغت‌نامه دهخدا

خیساندنی . [ دَ ] (ص لیاقت ) درخور خیساندن . نقوع . نقوعات . (یادداشت مؤلف ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دخیس

لغت‌نامه دهخدا

دخیس . [ دَ ] (ع ص ) گوشت فربه آکنده . (منتهی الارب ). گوشت بهم رفته . گوشت بی استخوان . (مهذب الاسماء). || (اِ) پیوند دست و پای ستور. (منتهی الارب ). شکال گاه . (مهذب الاسماء). || استخوانکی است میان سم ستور. || گوشت اندرون کف دست . || عدد بسیار از هرچیز. || بسیار از توده های

شخیس

لغت‌نامه دهخدا

شخیس . [ ش َ ] (ع ص ) أمر شخیس ؛ کار متفرق و پریشان .(منتهی الارب ). منطق شخیس ؛ کلام متفرق و متفاوت . (منتهی الارب ). کلام متفاوت . (از اقرب الموارد). || کاری که مخالف دستور باشد. (از اقرب الموارد).

مخیس

لغت‌نامه دهخدا

مخیس . [ م ُ خ َی ْ ی َ ] (ع اِ) جای تذلیل و آرامی . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (ص ) اشتر رام کرده . (مهذب الاسماء). || رام گشته و مغلوب و فروتن . (از ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ قبل و تخییس شود.

مخیس

لغت‌نامه دهخدا

مخیس . [ م ُ خ َی ْ ی ِ / ی َ ] (ع اِ) زندان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.

مخیس

لغت‌نامه دهخدا

مخیس . [ م ُ خ َی ْ ی ِ] (ع ص ) رام کننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تخییس شود. || غالب و مظفر و پیروز. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).

درپیوند

بیشتر بدانید

خیس

xis

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی مشابه

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا