لغتنامه دهخدا
خجیر. [ خ ُ / خ ِ ] (ص )خوب . زیبا. جمیل . خوش صورت . صاحب حسن . (از برهان قاطع) (از انجمن آرای ناصری ) (از آنندراج ) (از فرهنگ جهانگیری ) (از غیاث اللغات ). || پسندیده . دانشمند. آنرا هجیر نیز گویند. (از انجمن آرای ناصری ) (از آنندراج ) <spa