خرپ و خرپلغتنامه دهخداخرپ و خرپ . [ خ ِ پ ُ خ ِ ] (اِ صوت ) حکایت صوت چریدن گوسفند گیاهی را. (یادداشت بخط مؤلف ). تلفظ دیگر خرپ خرپ . رجوع به خرپ خرپ شود.
خرپ خرپلغتنامه دهخداخرپ خرپ . [خ ِ خ ِ ] (اِ صوت ) حکایت آواز جویدن گوسفند و مانند آن علف تازه و سبز و جو و مانند آن را. آواز پنجه و پوست هندوانه و مانند آن بوسیله ٔ جویدن بره و گو
خرپ و خرپلغتنامه دهخداخرپ و خرپ . [ خ ِ پ ُ خ ِ ] (اِ صوت ) حکایت صوت چریدن گوسفند گیاهی را. (یادداشت بخط مؤلف ). تلفظ دیگر خرپ خرپ . رجوع به خرپ خرپ شود.
خرپ خرپلغتنامه دهخداخرپ خرپ . [خ ِ خ ِ ] (اِ صوت ) حکایت آواز جویدن گوسفند و مانند آن علف تازه و سبز و جو و مانند آن را. آواز پنجه و پوست هندوانه و مانند آن بوسیله ٔ جویدن بره و گو
خضدلغتنامه دهخداخضد. [ خ َ ] (ع مص ) شکستن چوب اعم از آنکه خشک باشد یا تر، بنوعی که از هم جدا نگردد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || خمان
خورپرستلغتنامه دهخداخورپرست . [ خوَرْ / خُرْ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ خورشید. عابدالشمس . (یادداشت بخط مؤلف ) : فرویاختی سوی خورشید دست سر خویش چون مردم خورپرست . اسدی .|| حر
خورپرستیلغتنامه دهخداخورپرستی . [ خوَرْ / خُرْ پ َ رَ ] (حامص مرکب ) عمل پرستیدن خورشید. خورشیدپرستی . عبادت الشمس : پشت دین سلطان اویس آنکس که از پشتیش دین خورپرستی را ز حربا برنتا