خوی بیاوردنلغتنامه دهخداخوی بیاوردن . [ خوَی ْ / خَی ْ / خِی ْ / خُی ْ وَ دَ ] (مص مرکب ) عراق .(تاج المصادر بیهقی ). عرق کردن . (یادداشت مؤلف ).
خوی برآوردنلغتنامه دهخداخوی برآوردن . [ خوَی ْ / خَی ْ / خِی ْ / خُی ْ ب َ وَ دَ ] (مص مرکب ) خوی آوردن . عرق کردن . (یادداشت مؤلف ). || عرق کنانیدن . || شرمسار کردن . (ناظم الاطباء).
خوش باورانهلغتنامه دهخداخوش باورانه . [ خوَش ْ / خُش ْ وَ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) زودباورانه . مقابل دیرباورانه . (یادداشت مؤلف ).
اعراقلغتنامه دهخدااعراق . [ اِ ] (ع مص ) به عراق رفتن . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رفتن بعراق . (از اقرب الموارد). بعراق شدن . (مصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ).
خودلغتنامه دهخداخود. (اِ) مغفر. کلاه سپاهی که از آهن و یا فلز دیگر سازند. (ناظم الاطباء). کلاهی که در جنگ بر سر نهند. خوی . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). بیضه . (یادداشت بخط مؤلف ) :
شموسلغتنامه دهخداشموس . [ش َ ] (معرب ، ص ) فرس شموس ؛ اسب توسن و چموش . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اسب توسن . (آنندراج ). اسب که پشت ندهد. (مهذب الاسماء). شارد. توسن . جم
آیینلغتنامه دهخداآیین . (اِ) سیرت . رسم .(صراح ). عرف . طبع. عادت . داب . (دهار). آئین . شیمه . روش . دَیْدَن . خلق . خصلت . خو. خوی . منش : سیرت اوبود وحی نامه بکسری چونکه به آ
ابوحنیفه ٔ اسکافی غزنویلغتنامه دهخداابوحنیفه ٔ اسکافی غزنوی . [ اَ ح َ ف َ ی ِ اِ ی ِغ َ ن َ ] (اِخ ) ابوالفضل بیهقی در تاریخ خود آورده است که : در این روزگار که تاریخ اینجا رسانیده بودم ما را صحب
